Natuurlijk zijn rekenen, schrijven, taal, kleding en schoenen maken belangrijk als je lichamelijk gebeperkingt bent, want daar kun je later geld mee verdienen. Maar wat denkt u van een opleiding als artiest? In een land als Guinee? Zou u dat aandurven? Nou, directeur Soumah wel. Hij zag hoe belangrijk muziek kan zijn voor zijn gebeperkingte leerlingen.
En je kan heel goed met stokken op de doundoumba, een grote bas trommel, slaan als je maar één been hebt. Kijk maar naar Fanta Konate.
En je kan zingen en mondharmonica spelen als je geen benen hebt. Kijk maar naar Barry…
En als je dan de minister van sociale zaken van Guinee en haar gevolg tot tranen toe beweegt met je optreden, dan ben je klaar voor de volgende stap.
Een optreden bij een groot festival in Senegal. Dankzij de schenking van de heer en mevrouw de Winter, geen kado’s bij hun 60 jarig huwelijk maar een gift voor Stichting Nimba, konden ze vertrekken. De leden van La Troupe waren nog nooit verder geweest dan Conakry. Stelt u zich de opwinding voor en de spanning als ze te horen krijgen dat de reis door gaat! En daar gingen ze dan, in een gehuurde bus met chauffeur, met Soumah om de zaken te regelen en kokkin Maciré om de maaltijden onderweg te koken.
En wat hadden ze een succes! Samen met de groep Les Oiseaux Blancs, ook uit Conakry hebben ze zelfs het slot concert gedaan. Ze hebben een certificaat gekregen en een uitnodiging voor volgend jaar. Dankzij deze officiële uitnodiging worden dan alle kosten vergoed.
Soumah had ook ingeschreven voor een optreden bij een internationaal festival voor lichamelijk gebeperkingten in Senegal. Maar omdat we laat waren was het budget al op en moesten dus alle kosten door ons worden betaald. Dat werd te duur, maar als alles volgens plan verloopt gaat La Troupe in 2009 wel en krijgen we de gemaakte kosten terug.
Ze gingen als gebeperkingten en kwamen terug als artiest!
